«کف» نوعى شیرینى است که با «زدنِ» آب <چوبک> و شیرین کردن آن به دست مىآید. برای تهیه این شیرینی محلی مقدارى <چوبک>را که «بیخ» مىنامند ( که ریشه نوعی گیاه صحرایی است ) را کوبیده و چند بار در آب مىجوشانند و چون این آب تلخ است . آن را عوض می‌کنند و مجدداً مىجوشانند ، این کار را آنقدر تکرار مىکنند که تلخی آب گرفته شود و هیچ طعمى نداشته باشد . این آب را مىگذارند سرد شود انگاه آن را در ظرف بزرگی که بهتر است تغار سفالی باشد ، مىریزند و با «دسته گز» که از ترکههای به هم بسته شده درخت گز یا انار است هم مىزنند و این زدن را آنقدر ادامه مىدهند که آب چوبک «کف» کند و معمولا هم زدن با آهنگ خاصی ادامه می‌یابد تا «کف» سفت شود، آنگاه مقدارى شیره انگور یا شیره شکر و یا پودر شکر را به بتدریج به آن اضافه می‌کنند و زدن کف را ادامه مىدهند تا خوب مخلوط شود و «کف» شیرین گردد. وقتى که «کف» از هر جهت آماده شد آن را در ظرفهایى مىکشند و روى آن را مغز کوبیده گردو، بادام، پسته مىپاشند و با سرانگشت آن را مىخورند. «کفى» که بدینسان بدست مىآید خوراکىِ شیرین، لذیذ، مطبوع، معطّر و خوشگوارى است که مقدار زیادى از آن را مىتوان خورد.
